Ин маҷмӯаи лавозимоти ҳаммом дорои тарҳи беназири матни ромб мебошад, ки на танҳо ба маҳсулот эҳсоси муосир мебахшад, балки ба фазои ҳаммом амиқ ва матн илова мекунад. Ин тарҳ зебоӣ ва функсияро муттаҳид мекунад ва таъсири умумии визуалии ҳаммомро ба таври назаррас афзоиш медиҳад. Он барои услубҳои гуногуни услубӣ ва муосири дохилӣ комил аст.
Маҷмӯа тарҳи шишаи танги боло ва поёни васеъ дорад, ки на танҳо зебо менамояд, балки устувории аълоро низ таъмин мекунад. Пойгоҳи васеъ ба таври муассир канорагирӣ карданро пешгирӣ мекунад ва онро барои истифодаи басомади баланд дар ҳаммомҳои оилавӣ ё муҳити тиҷоратӣ беҳтарин месозад. Илова бар ин, тарҳи эргономикӣ осонии истифодаро таъмин намуда, таҷрибаи умумии корбарро беҳтар мекунад.
Ҳар як лавозимот бо сарлавҳаи насоси металлии мувофиқ муҷаҳҳаз шудааст, ки дорои сатҳи ҳамвор мебошад, ки тарҳи шишаро комилан пурра мекунад. Сарвари насос дақиқ истеҳсол шудааст, ки ҳам ҳисси бароҳати дастӣ ва ҳам устувории истисноиро пешниҳод мекунад ва иҷрои боэътимодро барои истифодаи дарозмуддат дар сенарияҳои гуногуни маҳсулоти моеъ таъмин мекунад.
Мо хидматҳои мутобиқсозии чандирро пешниҳод менамоем, ки ҷанбаҳои гуногунро, аз қабили ранг, мавод ва функсияро фаро мегиранд. Новобаста аз он ки ин мутобиқсозии маҷмӯи хурд ё тасҳеҳи тарроҳӣ барои бозорҳои мушаххас бошад, мо метавонем барои мизоҷони худ ҳалли истисноиро пешниҳод кунем. Мутобиқсозӣ на танҳо барои қонеъ кардани талаботҳои гуногун кӯмак мекунад, балки инчунин имкониятҳои бештари бозорро мекушояд.
Барои маълумоти иловагӣ ё муҳокимаи хидматҳои мутобиқсозӣ, лутфан озод ҳис кунедБО МО ТАМОС ГИРЕД